سلام دوست صادق و با وفایم 

یادداشتت را خوندم یا مثل خودت بگویم بلعیدم 

اما ندونستم چگونه پاسخ دهم 

اگر در آنجا پاسخ میدادم پیامت آشکار میشد

و نمیخواستم چنین شود !

من تمامی راههای تماس را از همه ی دوستان را از دست داده ام 

کاش آدرسی ایمیلی یا جیمیلی داشتم 

و شاید برگردم 

اینجا بیشتر از این شاید مصلحت نباشد .

فعلا خدانگهدار

من مانده ام …

و انبوهی از اندوه …

و تو بهانه ی چشمانم

 کمی آرام تر از دیدگانم جدا شو . . .

نمی دانم آخر این دلتنگی ها به کجا خواهد رسید…

دنیا پــــــُر شده از قاصدکهایی که

راهشان را گم می کنند!!

نـــــــه میتوانی خبری دهی …

و نــــــــه خبری بگیری !