آخرین مطالب پيوندها
تبادل
لینک هوشمند
نويسندگان
دل مشغولی یه ناشناسم... حتی برا اون که عاشقشم... تو تنهاییم پا نذارید... شنيدم كه چون قوي زيبا بميرد فريبنده زاد و فريبا بميرد شب مرگ تنها نشيند به موجي رود گوشه اي دور و تنها بميرد در آن گوشه چندان غزل خواند آن شب كه خود در ميان غزل ها بميرد گروهي برآنند كاين مرغ شيدا كجا عاشقي كرد،آنجا بميرد شب مرگ از بيم،آنجا شتابد كه از مرگ غافل شود تا بميرد من اين نكته گيرم كه باور نكردم نديدم كه قويي به صحرا بميرد چو روزي ز آغوش دريا برآمد شبي هم در آغوش دريا بميرد تو درياي من بودي آغوش واكن كه ميخواد اين قوي زيبا بميرد...
نظرات شما عزیزان: پنج شنبه 30 مرداد 1389برچسب:, :: 1:0 :: نويسنده : مژگان
|